Ölümün Yolu Novel Oku
Bölüm 83 – Nefarius
Kage, büyülü portaldan geçerek kendi ana evrenine döndüğünde, kendi öldüğü zaman dilimine adım atar. Karanlık ve kasvetli bir atmosfer onu sarar. Yavaşça etrafına bakar ve kendi cesedini görür. İçsel bir titreme hissederken, cesedinin hâlâ taze olduğunu fark eder. Bedeni çürümemiş, hala o son nefesini verirkenki haliyle durmaktadır.
Ancak, bir anlık şaşkınlıktan sonra Kage, zamanın evrenler arasında farklı şekillerde ilerlediğini hatırlar. Zombi evrenindeki zaman akışıyla kendi ana evrenindeki zaman akışı arasında belirgin bir uçurum vardır. Zombi evreninde yıllar geçmişken, ana evrende sadece birkaç dakika geçmiştir.
Bu gerçekle yüzleşirken Kage, içinde bir karmaşa hisseder. Zamanın çarpıklığı, yaşadığı duygusal sarsıntıyı daha da arttırır. Hem zombi dünyasında yıllarca süren bir yaşamı geride bıraktığını düşünürken, hem de ana evrende ölümünden hemen önceki anıya geri dönmüş gibidir.
Ölüm Lordunu kendi cesediyle birlikte gören Kage’nin gözleri, içindeki intikam ateşiyle parlar. Ölümün kudretiyle dolu olan Kage, öfkesini kontrol altında tutarak cesediyle Ölüm Lordu arasına yaklaşır. Zamanın çarpık akışı, içindeki kararlılık ve karanlık aurasıyla uyum içinde bir tabloya dönüşür.
Kage, cesedinin başında duran Ölüm Lordunu tehditkâr bir bakışla süzer. İçinde büyüyen hırs, acımasızlığı besler. Kendi ölümünü yeniden yaşadığı bu an, intikam ateşinin daha da alevlenmesine neden olur. Artık kendi ana evreninde, ölümden dönmüş bir varlık olarak, Ölüm Lorduyla yüzleşme vakti gelmiştir.
Ölüm Lordu, karşısında duran Kage’ye tehlikeli bir şekilde yaklaşırken, Kage kocaman tırpanını sertçe sallar ve ölümün kara enerjisini saldırısına yansıtır. Tırpanın keskin ucu, havada çınlarken Ölüm Lordu’nun koruyucu kalkanını delecek kadar güçlüdür.
Ölüm Lordu, geri çekilerek hızla hareket eder ve bir dizi siyah ışın fırlatarak Kage’ye saldırır. Kage, hızını kullanarak bu ölümcül saldırıları ustalıkla atlatır ve aynı anda tırpanını sallayarak karşı saldırıya geçer.
Kılıçları çarpışırken, çevredeki enerji dalgaları yıldırımlara dönüşür. Kage’nin tırpanı Ölüm Lordu’nun zırhını delerken, Ölüm Lordu da keskin kılıcıyla Kage’yi keser ve yaralar.
Savaş uzadıkça, Kage’nin gücü artar. Kara enerji onun etrafında döner ve ona destek olur. Kage, ölümcül bir darbe indirirken, Ölüm Lordu da son gücünü ortaya koyar ve zorlu bir karşı saldırı gerçekleştirir.
Her bir vuruşta çevredeki manzaralar sarsılır. Dağlar yıkılır, gökyüzü kızıla boyanır. Kage ve Ölüm Lordu, ölüm ve karanlığın dansını sergilerken, yıllar boyunca biriken nefret ve intikam ateşi dövüşlerine yansır.
Ancak Kage’nin içindeki öfke ve kararlılık, ona güç verir. Yaralarını kapatırken, tırpanını daha hızlı ve keskin bir şekilde kullanır. Ölüm Lordu, gücünün zayıfladığını hisseder ve son bir çırpınışla saldırır.
Son çatışmada, Kage’nin tırpanı Ölüm Lordu’nun zırhını delecek kadar ilerler. Kage’nin tırpanı, Ölüm Lordu’nun koruyucu zırhını parçalayarak derin yaralar açar. Kan ve karanlık enerji birbirine karışırken, Ölüm Lordu son bir nefesle geri çekilir. Yüzünde acı dolu bir ifadeyle Kage’ye bakar, ancak içindeki ölümün gücü artık sönüp gitmek üzeredir.
Kage ise yılmadan saldırılarına devam eder. Kara enerjiyle sarılı tırpanını ustalıkla kullanarak Ölüm Lordu’na karşı ölümcül darbeler indirir. Her vuruşunda Ölüm Lordu’nun bedeni daha da zayıflar, karanlık güçleri söndüğü gibi umut ışığı da Kage’nin etrafını sarmaya başlar.
Son bir çırpınışla Ölüm Lordu, Kage’ye son bir saldırı yapar. Ancak Kage, bu ani hamleyi öngörmüş ve hızla geri çekilmiştir. Ölüm Lordu’nun saldırısı boşa giderken, Kage geri dönüş yapar ve tırpanını karanlık bir öfkeyle sallar.
Tırpanın keskin ucu, Ölüm Lordu’nun kalbine saplanır. Karanlık figür, gözlerindeki son kıvılcımlarla Kage’ye bakarken bedeni tozlaşmaya başlar. Ölüm Lordu’nun gücü tamamen tükenmiş, yok oluşunun eşiğine gelmiştir.
Kage, zaferle nefes alırken etrafında sessizlik hakim olur. Ölüm Lordu’nun bedeni kaybolurken, karanlık enerjiler dağılır ve ortam tekrar aydınlığa kavuşur. Ancak Kage’nin içindeki öfke ve intikam ateşi hâlâ yanmaktadır. Zamanın çarpık akışıyla sarsılan ve yaşadığı duygusal karmaşa içinde olan Kage, cesedinin yanına eğilir. Ölüm Lordu’nun bedenine dokunur ve derin düşüncelere dalar.
Aniden, Kage’nin aklına bir fikir gelir. Ölüm’ün gücünü kullanarak onu geri getirmek ve askeri bir birlik haline getirmek... Bu düşünce karanlık ve tehlikeli olsa da, Kage içindeki öfke ve hırs tarafından yönlendirilir.
Kage, cesedin yanına eğilir ve elini Ölüm Lordu’nun bedenine koyar. Anında kara ışıklar bedenden yükselmeye başlar. Karanlık enerji, bedenden çıktıkça etrafa yayılır ve çevreyi sarar. Bu kara ışıklar, korku ve ölümün kudretini temsil eden bir aura oluşturur.
Kage’nin elleri, bedendeki kara enerjiyle temas halindeyken güçlü bir titreşim hisseder. Kara ışıklar, onun bedenini sarmaya başlar ve Kage’nin gözleri içindeki öfke ve intikam ateşiyle parlar.
Birdenbire, kara enerji Kage’ye doğru akar ve onu saran bir zırha dönüşür. Bu zırh, karanlıkla kaplıdır ve ölümün kudretini yansıtır. Kage’nin bedeni, kara ışıkların dalgalarıyla sarıldıkça daha da güçlenir.
Ölüm Lordunun soluk bedeni, karanlık enerjinin etkisiyle geri döner ve gözleri yeniden açılır. Ölüm Lordu, aniden gözlerini açarak Kage’ye doğru bakar. İçindeki karanlık ve ölüm enerjisiyle dolu olan bu yeniden doğmuş varlık, etrafına yoğun bir korku yayarak düşmanlarını titretir. Kage’nin askeri olmuş bir Ölüm Lordu, etrafa hâkimiyetini ilan eder.
Kage’nin önünde eğilen Ölüm Lordu, kararlılık dolu gözleriyle ona bakar. Kage’nin karşısında boyun eğmiş bir halde dururken, derin bir sesle konuşur: “Kage, büyük savaşçı, bana bir isim ver. Beni yeniden dirilttin ve güçlerimi sana sunuyorum. Hangi isimle anılmak istersin?”
Kage, bir an düşünür ve gözleri hırsla parlar. Kendi içinde karanlık ve ölümü temsil eden bir isim arar. Sonunda kararını verir ve kudret dolu bir sesle cevap verir: “Sen bundan sonra Nefarius olarak anılacaksın. Bu isim, karanlığı ve ölümü yücelten bir güce sahip olduğunu simgeliyor. Nefarius ölümsüz bir savaşçı olarak adım atacak ve karanlığı bizim için yöneteceksin.”
Ölüm Lordu’nun bedeni, Kage’nin verdiği isimle titreşirken, kara enerjiler bedeninden yükselir. Nefarius olarak yeniden doğan bu karanlık varlık, artık Kage’nin hizmetinde olan ölümsüz bir savaşçıdır. İntikam ateşi ve ölümün kudretiyle dolu, Nefarius gözlerini Kage’ye çevirir ve sadakatle şöyle der: “Kage, efendim, ben Nefarius. Sizin emrinizdeyim. Ölümün karanlık gücünü kullanarak size hizmet edeceğim.” Kage, kararlılıkla Nefarius’a bakar ve bu yeni müttefikin gücünü hissederken, karanlık birliğin yeniden doğduğunu bilir.
Kage kararını verdiğinde, etrafında karanlık enerji yoğunlaşırken, ölüm tırpanını yüksek bir noktaya kaldırır. Kara enerjiyle sarılı keskin uç tırpanı hızla hareket ettirir ve havada büyük bir kıvılcım oluşturur. Bu kıvılcım anında bir patlama halini alır ve etkisiyle uzay bükülür. Ölüm topraklarının derinliklerinde muazzam bir portal belirir.
Kage, şatoyu kendisine yetersiz bulur ve tek hamleyle Eski Ölüm Şatosunu yıkar. Sonsuz sayıdaki ölüm askeri, Kage’nin emriyle hızla harekete geçer. Ölüm askerleri, birlikte çalışarak devasa şatoyu inşa etmeye başlar. Zemindeki toprak yerinden oynar, taşlar yükselir ve duvarlar yükselmeye başlar. Ölüm askerleri, kara enerjiyle beslenerek taşları bir araya getirir ve şatonun temellerini sağlamlaştırır.
Dakikalar içinde, gökyüzünü aşan devasa bir yapı ortaya çıkar. Şato, diğer binalardan çok daha yüksek ve korkutucudur. Koyu renkli taşlarla kaplı olan duvarları, karadeliklerin derinliklerinden gelmiş gibi görünür. Şatonun kuleleri, göğe doğru yükselirken, karanlıkla kaplı pencerelerinden ölümün kudreti yansır.
Kage, yeni şatonun tamamlandığını görünce memnuniyetle gülümser. Bu kudretli yapı, onun hükümranlığını simgeler ve ölüm ordusuna yeni bir üs sağlar. Ölüm askerleri, yeni şatonun etrafını sarar ve sadakatle Kage’ye bağlılıklarını gösterirler.
Yorum