Kara Büyücünün Dönüşü Bölüm 536 Bir Eşek

Bölüm 536 Bir Eşek

Ivor şehri dolaşıyor, bir kışladan diğerine gidiyordu. Yapabileceklerini değerlendirdikten sonra farklı insanlara roller vermişti. Aynı zamanda, şehirde sorun çıkması halinde ne yapmaları gerektiğini, Harbour’un onlarla nasıl başa çıkmak istediğini onlara söyleyen de oydu.

Ivor’un şimdiye kadar çalıştığı en zor iş olduğunu söylemek yanlış olmazdı, çünkü içinde bir korku vardı.

Sokaklarda yürürken bir sonraki kışlanın bulunduğu yere doğru ilerliyordu. Burada, daha önce olduğu gibi halkın ve gezginlerin arasına karışmaya çalışan, iyi maaş alan yeni askerler için bir değerlendirme daha yapılacaktı.

Şehrin içinde oldukça hızlı adımlarla yürüyor, oraya bir an önce varmaya çalışıyordu.

“Harbour’a değerimi kanıtlamalıyım ve bu şekilde Alter’e de değerimi kanıtlamış olacağım! Ivor adımlarını daha da hızlandırarak düşündü. ‘Aksi takdirde, işe yaramaz olduğumu düşünürlerse, o zaman benden kurtulurlar!

Ivor kıl payı kurtulduğunu düşünüyordu. Gerçekten ne değeri vardı ve neden adı sanı duyulmamış Beyaz Ejderha onu bağışlamaya karar vermiş ve diğerlerini onu hayatta tutmaya ikna etmeye çalışmıştı?

Bunun cevabını bilmiyordu ama onlara kendisinden kurtulmaları için bir sebep vermek istemiyordu.

Ivor içeri girdiğinde, eski Ölümcül Isırık Klanı üyelerinden bazılarının gelen gezginleri değerlendirdiğini gördü.

Barakalar diğerlerine benzer şekilde, içinde kum benzeri bir zemine sahip bir eğitim alanı bölümü ile kurulmuştu. Başvuranlar Qi taşı değerlendirmesi gibi testlerden geçmek üzereydi.

O sırada şehirde bulunan eski Ölümcül Isırık Klanı üyelerinden çok azı hâlâ oradaydı.

Onlar aslında resmi üyeler ya da klanla birlikte büyümüş olanlar değil, muhafız olarak seçilmiş kişilerdi.

Hayatları bağışlanmıştı ve bunun farkında bile değillerdi ve şimdi işe alım sürecine yardımcı oluyorlardı.

Ivor içeri girdiğinde, bir tarafta duran değerlendiriciyi ve sıraya dizilmiş başvuru sahiplerini görebiliyordu. Değerlendirici kendisine verilen isim listesini gözden geçiriyordu.

“Bu da ne böyle!” Değerlendirici bağırdı. “Değerlendirmeye katılacak hiçbir isim yok. Olanlar yüzünden herhangi birini içeri alacağımızı mı düşünüyorlar!”

“Bu doğru,” dedi değerlendirilmeyi bekleyenlerden biri, yanında duran isimsiz kişiye bakarak. “Böyle insanları içeri alıyorlarsa tereddüt etmeye başlıyorum, Maaş iyi olsa bile, hala gururumun bir parçası var.”

Başvuru sahiplerinin birçoğu, değerlendirmeye girmesine izin verilen iki isimsiz kişiden şikayetçiydi ve değerlendiricinin kendisi de bundan memnun görünmüyordu.

Bunu gören değerlendirici seçimini çoktan yapmıştı. “İsimsizler bu değerlendirmede yer almayacak, bu bir ya-”

“Bekle!” Ivor yürümeye devam ederken bağırdı.

Değerlendirici Ivor’u fark etmişti çünkü artık klan içinde daha yüksek bir pozisyona getirilmişti. Her şeyin nasıl olduğunu görmek onu biraz rahatsız ediyordu.

Ivor, “Bunu kendi başınıza yapamazsınız, her insan adil bir şansı hak eder,” diye açıkladı. “Testleri tamamlayabilirlerse, tıpkı diğer herkes gibi klana katılmalarına izin verilir.”

“Bu aynı Ölümcül Isırık Klanı değil, bu tamamen yeni bir Klan, bu yüzden bahsettiğiniz gurur bir kenara atılmalı.”

Ivor’un konuşmasını dinleyen adaylar hala söylenenlerden hoşlanmıyordu. Hatta bazıları arkalarını dönüp gitmeye ve artık değerlendirmeye katılmamaya karar vermişti.

Ancak, çoğu da kalacak gibi görünüyordu.

“Efendim, bunu yaparsanız, başvuracakların kalitesini düşürebilir, sadece bu değil, diğer klanlar bize saygısızlık eder. Adı olmayanların ahlakı da olmaz. Savunabilecekleri ya da gurur duyabilecekleri bir geçmişleri ya da başarıları yoktur. Onlar cansızdır.”

Ivor elini kaldırarak bu kadarının yeterli olduğunu ve daha fazlasını duymak istemediğini belirtti.

“Şu anda, ne dediğimi hatırlayın, biz yeni başlayan bir klanız. Bugünden itibaren bir geçmişimiz de yok, bu yüzden isimsizleri de kabul etmemiz doğru olur,” diye yanıtladı Ivor.

“Ve bana güvenin, şaşıracaksınız, dışarıda binlerce yıllık geçmişe sahip klanların tüm manzarasını değiştirebilecek bazı güçlü isimsizler var.”

“İnsan koruyamadıktan sonra tarihin ve mirasın ne önemi var,” dedi Ivor cevap verirken ve kendi kendine gülümsüyordu.

Aklındaki kişilere gelince, onlardan birkaçı ortaya çıktı.

Ivor kendi kendine, “Bu insanları anlamıyorum, nasıl bu kadar cahil yetişebiliyorlar,” diye düşündü. Değerlendiriciye bakmak onu çok sinirlendirmişti ve ne tür bir insanın böyle davranabileceğini merak ediyordu.

Değerlendirici daha fazla ışık gördüğü ve biraz da hoşnutsuz olduğu için değerlendirmeye devam etmelerinin en iyisi olacağına karar verdi.

Başvuran savaşçılara döndüler ve başlamaya hazırdılar. Burada işler iyi gittiği için Ivor gitmeye hazırdı.

“Çok güzel söyledin,” dedi yere bakan adamlardan biri ve hemen ardından bir kılıç çıkarıp Ivor’un boynuna doğru savurarak daha fazla hareket etmesini engelledi.

Aynı anda, diğer savaşçılardan birkaçı yanlarındakileri tek vuruşta bıçaklayıp öldürmüş, bir diğeri de değerlendiricinin kafasını öyle bir yere fırlatmıştı ki, adam oracıkta ölmüştü.

Böylece, hayatta kalan tek kişi Ivor oldu.

‘Bu savaşçılar, onları alt etme şekilleri, gerçekten çok güçlüler… En azından orta kademe savaşçılar mı? Ne yapmaya çalışıyorlar?” Ivor zihninde çığlık attı ama bir şey haykırmaya cesaret edemedi.

Tam o sırada elinde kılıç olan bir kişi ileri doğru yürümeye başladı.

“Kaynaklarımız bize bir şeyler biliyor olabileceğinizi söylüyor, bu yüzden lütfen bize Lux Kılıcı’nın nerede olduğunu söyleyebilir misiniz?” Elvlin sordu.

Bu bölüm Fenrir Scans tarafından güncellenmiştir.