Göksel Soy Novel
Çevirmen: Rin Fenrir
Az önce sürünerek dışarı çıkan üç yıldırım örümceği çılgınca etraflarına bakınırken içlerinden biri karşılarında duran yalnız bir figür gördü.
Kyle’ın siyah saçlarının gümüş köşeleri dalgalanıyordu. Ayrıca, ciddi ifadesiz yüzüyle birleştiğinde çok korkutucu görünüyordu.
Kılıcını sıkıca kavradı ve en yakındaki (F+) kademeli örümceğe doğru koşmaya başladı.
Örümcek Kyle’ın yaklaşan figürüne bakarak yüksek sesle çığlık attı.
Açıkçası Kyle biraz gergindi ama yine de gece gündüz çalıştıktan sonra ne kadar geliştiğini denemek istiyordu.
Diğer iki örümcek aceleyle ona doğru sürünmeye başladı, (E-) kademeli örümceklerden biri aniden ağzını açtı ve Kyle’a doğru yıldırımdan yapılmış bir ok fırlattı.
Oku gören Kyle gözlerini hafifçe açtı ve yana doğru sıçrayarak oktan zar zor kurtuldu.
Ok yere çarptı ve yerde küçük bir delik oluşturdu. Bir yıldırım saldırısının yarattığı yıkımı gören Kyle’ın tüyleri diken diken oldu.
“Bu da ne…”
Doğru düzgün küfredemeden üç örümcek önünde belirdi, aklında tek bir düşünce vardı.
Örümcekler çok hızlıydı!
Kyle örümceklerden birinin sivri bacağından kaçınarak aceleyle yana doğru adım attı. Kılıcıyla en düşük kademeli örümceğe saldırmadan önce örümceklerden birine iki ateş topu fırlattı.
Örümcek savunma için ön bacaklarıyla x şeklinde bir kalkan oluşturdu ama Kyle’ın kılıcı doğrudan örümceğin iki ön bacağını da keserek dehşet içinde çığlık atmasına neden oldu.
Yoldaşlarının yaralandığını gören diğer iki örümcek öfkeyle Kyle’a baktı.
Karınca büyüklüğündeki bu şey onların önünde asi olmaya cüret ediyor!
Saldırılarının Kyle’a isabet etmediğini gören (E-) kademeli örümceklerin ikisi de ağızlarını açarak birbiri ardına yıldırım okları fırlatmaya başladı.
Kyle çılgınca kaçmaya çalışıyordu ama örümceklerin çevikliği çok yüksekti, aralarındaki mesafeyi saniyeler içinde kapatıyorlardı.
Yaralı örümceğin ağaca doğru çekildiğini gören Kyle’ın gözleri parladı.
“İçeri geri dönmesine izin veremem.”
(E-) kademeli örümceklere iki ateş topu fırlatmadan önce bir yıldırım okundan daha kurtuldu, her iki örümcek de ateşten kaçarak geri çekildi.
Bu fırsattan yararlanan Kyle aceleyle yaralı örümceğe doğru gitti ve kılıcını dikey olarak savurdu, örümcek sırtında büyük bir kesik belirdiğinde yüksek sesle çığlık attı. Vücudu hafifçe seğirdikten sonra bir gümbürtüyle yere çarptı.
Diğer iki örümcek yoldaşlarının öldüğünü gördükten sonra çılgına döndü ve sonuçlarını umursamadan Kyle’a doğru ilerlemeye başladı.
Ölü örümceğin vücudundan az miktarda beyaz parçacık Kyle’ın vücuduna girerek kendisini yenilenmiş hissetmesini sağladı.
Yaklaşan örümceklere baktı ve on adet ateş topu yaratarak örümceklere doğru fırlattı.
Örümceklerin çevikliği yüksek olsa da, bu kadar yakın mesafeden gelen ateş toplarının hepsinden kaçmaları mümkün değildi. On ateş topundan ikisi doğrudan (E-) kademe örümceklerden birinin bacaklarına çarparak acı içinde çığlık atmasına neden oldu.
Bir ateş topu da diğer (E-) kademe örümceğin gözlerinden birini yaraladı.
Örümcekler Kyle’a çok yakındı, dikkatlerinin dağılmasını fırsat bilerek imza hareketi olan ‘Ortadan Kaldır’ı kullandı ve diğerine bir ateş topuyla saldırmadan önce kılıcını doğrudan örümceklerden birinin kafatasının içine soktu.
Kyle nefes alış verişini düzelterek hayatta kalan son örümceğe doğru yürüdü, örümcek yanmış bacaklarını çılgınca hareket ettirirken kan çanağına dönmüş gözlerle Kyle’a bakıyordu.
Kyle’ın tuttuğu kılıca baktığında gözlerinde bir korku belirdi.
Öte yandan, Kyle örümceğe yaklaştıktan sonra kılıcı doğrudan örümceğin karnının ortasına sapladı. Onu hemen öldürdü.
“Huf…Huf…”
Ağır nefes alan Kyle gülümseyerek Bia’ya baktı.
“Performansım nasıldı?
Bia ölü örümceğin bedenine baktı ve ciddiyetle başını salladı.
-“Elementsel bir canavarla ilk kez dövüştüğünü düşünürsek o kadar da kötü değildin. Yani 10 üzerinden 5 puan.
“Hahahaha…”
Kyle, Bia’nın verdiği rakamlara güldü. Başını salladı ve son iki cesetten yayılan beyaz parçacıklara baktı ama nedense Kyle’ın vücuduna girmediler.
Şaşırtıcı bir şekilde tüm parçacıklar son örümceğin bedeninin üzerinde toplanarak küçük parmak büyüklüğünde beyaz bir çekirdek oluşturdu ve hem Kyle’ı hem de Bia’yı şok etti.
Bia, Kyle’ın yüksek şansını kıskanmış gibi görünerek kamburunu çıkardı. Bir süredir Kyle’la birlikteydi ve inkar edemeyeceği tek şey onun çok şanslı olduğuydu.
Tıpkı cennetin kayırdığı bir çocuk gibi!
Öte yandan, Kyle heyecanlı bir ifadeyle hızlıca son örümceğin cesedinin üzerinde yüzen çekirdeğe doğru gitti.
Çekirdeği yakaladı ve becerinin bilgilerini görmek için gözlerini kapattı.
Artık (E-) Kademe olduğu için beceri bilgisini özümsemeden görebiliyordu.
(E-) Kademe’den daha düşük kişiler, beceri bilgisini özümseyene kadar göremiyorlardı.
Birkaç saniye sonra, beceriye ilişkin bilgiler Kyle’ın kafasının içinde belirdi.
________________
#*Yıldırım oku (F+) Kademe:
Kullanıcı mana kullanarak Yıldırım okları çağırabilir. Ne kadar çok mana kullanılırsa okların gücü o kadar yıkıcı olur.
________________
Bilgileri gören Kyle beceriyi hemen öğrendi. Beceri saldırı için kullanışlıydı.
Beceri seviyesi sadece (F+) kademe olmasına rağmen Kyle mutluydu çünkü bir beceri çekirdeği bulmak samanlıkta iğne aramak gibiydi.
Bu çok zordu! Yüzlerce canavarı öldürdükten sonra bile bir (F-) kademe beceri bile bulamama ihtimali yüksekti.
Yeni edindiği beceriyi de ekledikten sonra Kyle’ın artık toplam dört becerisi vardı.
Örümceklerin ölü bedenlerine baktı, aslında onlarla savaştıktan sonra bile yorgun hissetmiyordu
İki ya da üç gök gürültüsü örümceğiyle daha kolayca başa çıkabileceğinden emindi.
Canavar bir/iki beceri düşürdüğü sürece onunla mutlu bir şekilde başa çıkmaya hazırdı!
Kyle’ın düşünceleri yüksek bir çığlık sesiyle bölündü. Aniden arkasını döndü ve çenesi düştü.
“Sadece şaka yapıyordum.”
Önündeki manzaraya bakarken titredi ve hemen tüm düşüncelerini geri yuttu.
Dokuz bacaklı ve on kırmızı boncuk gözlü, 15 metre boyunda devasa bir siyah Akrep, kara ağaç deliğinin kenarında durmuş, doğrudan Kyle’a bakıyordu.
Bu (D-) kademe bir canavardı!
Birdenbire Kyle’ın vücuduna büyük görünmez bir basınç çöktü. Delicesine terliyordu.
Kyle aceleyle konuştu.
“Bia bir şey yap yoksa öleceğim!
“Bia?
‘?’
Bia’dan herhangi bir yanıt alamayan Kyle, donuk bir ifadeyle hafifçe arkasını dönerek Bia’nın oturduğu dala baktı.
“Kahretsin!”
Bia hiçbir yerde görünmediği için küfretti, ardında tek bir iz bile yoktu.
“Aman Tanrım, ben öldüm.”
Kyle korkunç bir ifadeyle arkasını döndü ve tüm gücüyle koşmaya başladı. Arkasına bakmaya cesaret bile edemiyordu.
Ancak pişmanlık için artık çok geçti çünkü Kyle koşmaya başladığı anda Akrep yüksek sesle çığlık atarak inanılmaz bir hızla onu takip etmeye başladı.
Yorum