Göksel Soy Novel
Çevirmen: Rin Fenrir
Yarışmanın ardından birinci sınıftan 7 öğrenci kazandıkları savaş sayısına göre seçildi.
Alec üst üste 12 galibiyet ve Nine karşısında yenilgiyi kabul ettiği bir mağlubiyetle 1. sırayı aldı.
Carcel 11 galibiyetle ikinci sırayı aldı ve herkesi şaşırtan bir şekilde Kyle 11 galibiyet serisiyle Carcel ile berabere kaldı.
Sadece Alec ve Carcel’e karşı dövüştüğünde kaybetti.
Mia üçüncü ve Lara dördüncü sırada yer aldı. Beşinci sırada Lily yer aldı. Kyle’a yenildi ama sınıf sıralamasında kendisinden bir sıra daha yüksek olan Jake’i yendi.
Nine son sırayı alarak ilk 7 katılımcı arasına girmeyi başardı. O kadar mutluydu ki Alec ve Carcel’i kucaklayarak onlara yürekten teşekkür etti.
Sonuçlar açıklandığı anda, yarışma boyunca ortalıkta görünmeyen Profesör Aliza salona girdi.
Kazanan katılımcılara baktı, bakışları bir süre Kyle’da durakladıktan sonra böyle bir sonuç beklediği için başını salladı.
Daha sonra 7 öğrenciden kendisini takip etmelerini istedi. Salonun dışında, ikinci sınıftan 7 öğrenci daha Aliza’yı bekliyordu.
Aliza tüm öğrencileri özel bir sınıfa götürmeden önce birbirleriyle tanıştırdı.
Sınıf, kazanan 14 katılımcı için özel olarak hazırlanmış gibi görünüyordu çünkü içeride bulunan tek şey iki sıra halinde dizilmiş 14 sıra ve sandalyeydi.
Profesör Aliza sandalyelerde oturan öğrencilerin önünde durdu ve onlara yeni programları hakkında bilgi vermeye başladı.
Kuleye gitmelerine daha bir hafta vardı, bu yüzden önümüzdeki bir hafta boyunca ders ve eğitim programları değişmişti.
Sabah erkenden her zamanki derslere gitmek yerine, saatlerce hayatta kalma eğitimi verecek olan farklı Profesörlere gideceklerdi.
Şafak vaktindeki eğitimden sonra Profesör Aliza onlara farklı dersler verecek ve bildiği kuleyle ilgili tüm bilgileri anlatacaktı.
Aliza Kule’ye giren şanslı nesilden olmadığı için Kule’yle ilgili bilgisi eksikti ama bunu çeşitli kitaplar ve Kule hakkında yazılmış eski teorileri okuyarak telafi ediyordu.
Ona göre ‘Fırsat Kulesi’ toplam 9 katlıydı ve her katın büyüklüğü bir Krallıkla kıyaslanabilirdi.
İlk 3 kat her seferinde aynıydı ancak diğer katlarla ilgili bilgi eksikti çünkü bu katların yapısı yeni tırmanıcılar Kule’ye her girdiğinde farklıydı.
Kule’ye giren herkes 6 ay boyunca içeride kalmak zorundaydı. Ne olursa olsun, altı ay geçmeden dışarı çıkamazlardı.
Kule’den çıkmanın başka bir yolu daha vardı ve o da 9 katın tamamını tırmanıp 9. katta ödül olarak bir çıkış parşömeni seçmekti.
Ancak son yüz yıldır böyle bir şey olmamıştı, çünkü hiç kimse sırf sonunda bir çıkış parşömeni seçmek için Fırsat Kulesi’ne tırmanacak kadar aptal değildi?
Ayrıca, altı ay çok uzun bir süreydi ve bu süre zarfında Kule’ye girenler farklı denemeleri tamamlayarak çeşitli fırsatlar elde edebilir veya ölüm kalım savaşlarıyla becerilerini geliştirebilirlerdi.
Kule genç nesil için bir hazine gibiydi çünkü 18 yaşından büyükler ne yaparlarsa yapsınlar giremiyorlardı.
Çeşitli güçlü kişiler Kule’ye zorla girmeye çalıştı ancak başarısız oldular, hatta yüksek kademeliler bile bunu denedi ama Kule’nin etrafına dizilen kısıtlamalar nedeniyle giremediler.
İnsanların kuralları kırarak girmeye çalıştıkları Kule pe tabi tehlikeden de yoksun değildi çünkü tek bir ihmal veya hata ölüme neden olabilirdi.
Bu yüzden Kule her açıldığında sadece tüm kıtanın en iyiler Kule’ye girmek için seçilirdi.
….
Bir hafta göz açıp kapayıncaya kadar geçti ve bugün sabahın erken saatlerinde kazanan 14 katılımcı Akademi kapısının önünde Profesör Aliza ile birlikte Müdür Yardımcısını bekliyordu.
Kyle da Nine ile birlikte küçük kalabalığın en ucunda duruyordu.
Onlar konuşurken gözlüklü bir öğrenci yanlarına yaklaştı, ikinci yıl grubundandı.
Son bir haftadır birlikte çalışıyor ve eğitim görüyor olmalarına rağmen Kyle, Nine, Alec ve ekibi dışında kimseyle konuşmamıştı
Kyle kendisini gülümseyerek karşılayan öğrenciye baktı.
“Merhaba, ben Blane.”
Kyle cevap olarak sadece başını salladı ama Nine onu geri itti ve gülümseyerek Blane’in elini tuttu.
“Merhaba, ben Nine ve bu da Kyle. Ayrıca, başkalarının yanında biraz utangaçtır, o yüzden ona aldırmayın.”
“Utangaç kim? Ben mi?
Nine’ın sırtına derin derin bakarken Kyle’ın kafasında bir soru işareti belirdi.
“Yani pek konuşkan biri değil.”
Kyle’ı konuşmanın dışına attıktan sonra Nine ve Blane eski dostlar gibi konuşmaya başladılar.
‘Bia git şu adama vur. Beni rahatsız ediyor.’
Kyle huzur içinde uyuyan Bia’ya emretti ama karşılığında aldığı tek şey Bia tarafından saçının çekilmesi oldu.
“Ah.”
-‘Kapa çeneni, rahatsız etme beni.’
‘Ne, en azından bir kez olsun işe yarar bir şey yap. Hiç işe yarayacak mısın?
Kyle içini çekti çünkü Bia ile kavga ederek hiçbir şey elde edemeyeceğini biliyordu, korktuğu şey Bia çok sinirlenirse saçlarının yanması ve kel kalmasıydı.
‘Ateşe dayanıklılık’ becerisini edindikten sonra normal alevler Kyle’ı etkilemeyi bırakmıştı ama nedense Bia’nın altın alevleri onu yaralayabiliyordu.
Herkes birbiriyle konuşurken Müdür Yardımcısı George nihayet ortaya çıktı ama yanında beklenmedik birini getirmişti.
Müdür Yardımcısı George, Profesör Aliza’ya başıyla selam verdikten sonra öğrencilerin önünde durdu, solunda büyücü cübbesi giymiş yaşlı bir adam duruyordu, nedense tüm öğrencilere tanıdık geliyordu ama kimse onun kim olduğunu tam olarak belirleyemiyordu.
Herkes yeni kişinin kimliği hakkında fısıldaşırken küçük bir ses duyuldu.
“Kütüphaneci mi?”
Müdür Yardımcısının yanında duran yaşlı adam şaşkınlıkla Kyle’a baktı. Kafasında sadece tek bir soru vardı.
“Saç ve göz rengimi değiştirdim, kimliğimi nereden biliyorsun?
Müdür Yardımcısı George’un bakışları da Kyle’da durakladı ama garip bir şekilde onun sorusu Kütüphanecininkinden farklıydı.
“Seçildi mi?”
Müdür Yardımcısı George, Kyle’ın Kütüphanecinin kimliğini nasıl öğrendiğini umursamıyordu çünkü onun bakış açısına göre Kütüphanecinin gizleme teknikleri her zaman işe yaramazdı.
Ama bir süre önce doğru dürüst bir kılıç sanatı bile olmayan tembel biri nasıl olmuştu da bu kadar öğrenciye karşı savaşıp kazanmış ve seçilmişti?
Profesör Aliza’nın Müdür Yardımcısına Kyle’ın son zamanlarda çok çalıştığını söylediği doğruydu ama o tek kelimesine bile inanmıyordu.
Çünkü ne zaman öğrencileri denetlemeye gitse, Kyle hep tembellik yapıyordu.
Ama şimdi Müdür Yardımcısı’nın aklına başka şeyler geliyordu.
Belki de Kyle çok çalışıyordu ve bunu fark etmeyen tek kişi kendisiydi.
Müdür Yardımcısı George’un Kyle’a bakış açısı nihayet değişiyordu.
Bu arada, iki yaşlı adamın arkasında duran Profesör Aliza onların bakışlarını izledi ve geç kaldıkları için devam etmelerini istemeden önce iç çekti.
Yorum