Göksel Soy Novel
Çevirmen: Rin Fenrir
Profesör Liam dövüşü izledikçe hayal görmediğinden daha da emin oldu.
Kyle gerçekten de saldırırken gelişiyordu!
Öte yandan, Kyle da çok hızlı bir şekilde geliştiğini fark etti çünkü artık tüm temel kılıç hareketlerini mükemmel bir şekilde uyguluyordu.
Onu hayrete düşüren şey ise bu hareketleri daha önce ağabeyiyle sadece birkaç kez çalışmış olmasıydı. O zamanlar ilgisizlikten dolayı temel eğitimi bile tamamlayamamıştı.
Kyle doğrudan saldırıyı engelleyen Alec’e baktı ama onun da şaşkın bir ifadeyle kendisine baktığını gördü.
Alnından damlayan teri gören Kyle, Alec’in şu anda baskı hissettiğinden emindi. Alec için bu baskı fazla değildi çünkü hâlâ Kyle’ın her saldırısını kolaylıkla engelleyebiliyordu.
Ama Kyle için bu büyük bir başarıydı çünkü yeni öğrenmeye başlamıştı.
Kyle tekrar saldırdı ama şimdi daha ciddiydi ve her küçük hareketi gözlemliyordu.
Kılıçları tekrar çarpıştı ve yüksek bir ses çıktı.
-KLANK!
Alec saldırıyı kolayca engelledi, ancak Kyle’ın bir kez daha saldırdığını gördü.
Tıpkı daha önce olduğu gibi Alec saldırıyı engelleyecekti ama Kyle’ın kılıcının bulanıklaştığını ve çok hızlı olduğunu fark etti.
Kılıcın yarı yolda yörünge değiştirdiğini gören Alec’in gözleri büyüdü.
Bu herkesi güldüren hareketin aynısıydı!
ve ilk kez Kyle’ın kılıcından gelen ezici bir tehdit hissetti.
Alec boynunu hedef alan kılıcı engellemek için aceleyle geri çekildi.
-KLANK!
Bu kez ses çok yüksekti ve Alec birkaç adım geriye itildi.
Şok içinde Kyle’a baktı, sadece o değil Profesör Liam bile ciddi yüzünün ardında şok gizliydi.
Her ikisi de Alec bu hareketi daha önce görmediyse engellemesinin mümkün olmadığını biliyordu.
Az önce gülen öğrenciler, kendi gözleriyle görmemiş olsalardı, o küçük ‘dokunuşun’ ardındaki gücün bu kadar muazzam olduğuna asla inanmazlardı.
Nefes nefese kalan Kyle sırıtarak Alec’e baktı. Tüm gücünü kullanmıştı ve bitkin düşmüştü.
“Ha ha… duralım. Yenilgiyi kabul ediyorum, bana gülebilirsiniz.”
Kyle kılıcını tatmin olmuş bir ifadeyle saklama yüzüğünün içine koydu ve yere uzanarak içten içe düşünmeye başladı,
‘İlk vuruş: Ortadan kaldırın’
Profesör Liam, Kyle’ın sözlerini duyunca gülümsedi. Kyle ve Alec’in dövüşünü izleyen diğer öğrencilere baktı.
“Hepiniz ne yapıyorsunuz? Eğer antrenman yapmak istemiyorsanız hemen antrenman alanını terk edin.”
Profesörün öfkeli bağırışı herkesin düşüncelerinden sıyrılıp eğitimlerine odaklanmasını sağladı.
Alec başını salladı ve bir şişe su çıkarıp Kyle’a doğru fırlattı.
“Harikaydın. Bir dahaki sefere tekrar dövüşelim.”
Bir numaralı birinci sınıf öğrencisiyle dövüşmek için bir davet, Kyle neden kabul etmesin?
“Elbette.”
Kyle küçük bir gülümsemeyle kabul etti.
…
Bu arada, Profesör Aliza sınıftan çıktıktan sonra sıralama değerlendirmesi hakkında rapor vermek üzere Müdür Yardımcısı George’un ofisine doğru gitti.
Ofisten sakin ve serinkanlı bir ses duymadan önce kapıyı hafifçe çaldı.
“İçeri gel.”
Aliza kapıyı açtı ve içeri girdi. Ofisin içinde süslü püslü bir şey yoktu. Duvarlarda asılı birkaç tablo ve kâğıtlarla dolu küçük bir masa vardı. Müdür Yardımcısı George masanın arkasındaki sandalyede oturuyor ve gözlük takıyordu.
“Yeni öğrencinin performansı hakkında rapor vermek için buradayım.”
Müdür Yardımcısı George gözlüğünü çıkarmadan önce Aliza’ya baktı.
“Performansları nasıldı? Beklentileri aşan öğrenci var mı?”
Aliza konuşmadan önce müdür yardımcısının önüne bazı belgeler koydu.
“Beklendiği gibi Alec birinci, Carcel ikinci oldu ve bu böyle devam etti. Sadece ‘Kyle Ohan’ adlı öğrenci belirlediğiniz kriterleri aşarak olağanüstü bir performans sergiledi. Ayrıca bir anda (F+) kademesine ulaştı.”
Müdür Yardımcısı George, Aliza’nın söylediği her şeyi başıyla onaylıyordu.
“Oh o öğrenciden beklendiği gibi Kyl-
Konuşmasının ortasında durdu ve Aliza’ya iri gözlerle bakıp biraz da şüpheyle sordu.
“Kimin (F+) kademesine ulaştığını söylemiştiniz?”
Aliza gülümsedi, müdür yardımcısının Kyle’ı sadece şansı olan tembel ve yeteneksiz bir çocuk olarak tanımladığını düşününce buna inanmanın zor olduğunu biliyordu. Yine de sözlerini tekrarladı.
Müdür Yardımcısı George kaşlarını çattı ve derin derin düşündü,
“Nasıl?”
Kyle’ın (F+) kademesine ulaşması iyiydi. Ama sadece bir hafta içinde ulaşması hiç de doğru değildi!
Aliza birkaç öğrenciden daha söz ettikten sonra başka işlerle ilgilenmesi gerektiği için ofisten ayrıldı.
Müdür Yardımcısı George da ciddi bir ifadeyle ofisten ayrılmadan önce aceleyle bazı evrakları düzenledi.
Kısa süre sonra birinci sınıf öğrencileri için tasarlanmış eğitim alanına ulaştı.
Eğitim alanının üst kısmında durarak öğrencilere bir göz attı.
Herkes büyük bir gayretle çalışıyordu.
Öğrenci kalabalığını tarayan gözleri Carcel ve Lara’yı gördükten sonra aşırı terlemesine rağmen kılıcını durmaksızın mankene savuran Alec’te durdu.
Alec, müdürün ciddi yüzünün biraz yumuşamasını sağladı ama kısa süre sonra bu yumuşaklık hiçbir yerde bulunamadı.
Yerde lüks içinde yatan bir öğrenci elindeki su şişesini şakacı bir şekilde döndürüyordu.
Bu öğrenci ne terliyordu ne de elinde herhangi bir silah vardı.
Müdür Yardımcısı gidip Kyle’ı tekmelememek için kendini zor tuttu.
Sakinleşmek için derin bir nefes aldı çünkü bir öğrenciyi dövmesi iyi görünmeyecekti.
Sakinleştikten sonra Müdür Yardımcısı hayal kırıklığına uğramış bir ifadeyle oradan ayrıldı.
“Ne bekliyordum ki?”
Diğer yandan, yerde yatan ve son zamanlarda zihninin nasıl daha berrak hale geldiğini düşünen Kyle, birinin arkasından kötü konuştuğunu hissetti.
Ayağa kalktı ve kimin buna cüret ettiğini görmek için etrafına bakındı ama kimseyi bulamadı. Herkes eğitimle meşguldü.
“Belki de çok fazla düşünüyorum.”
Kyle vücudunu biraz esnettikten sonra saklama yüzüğünden kılıcını çıkardı.
Mankenin önünde düzgün bir şekilde durarak kılıcını yatay olarak savurdu. Tıpkı daha önce olduğu gibi, kılıç kuklanın boynuna çarpmadan önce yarı yolda yörüngesini değiştirdi.
vuruş sesini takiben kukla yerinden biraz titredi ve saldırının arkasındaki inanılmaz gücü gösterdi.
Yorum